[18] In 1 Tim. 5:12 staat dat weduwen zich met een gelofte aan de Kerk wijdden. Maar dit konden ze alleen doen als ze ontslagen waren van de huwelijksband. Dan waren ze zelfstandig en in staat dit te doen. Als ze wel gingen trouwen was dit vanwege een lossere levensstijl. Trouwen paste niet bij de taak van de weduwen, Calvijn kan niet accepteren dat deze taak bleef gelden als ze door de prikkels van het vlees ook tot onzedelijk gedrag (dreigden) te vallen. Maar de leeftijdscategorie maakt dit ook niet aannemelijk.
[19] De vrouwen zijn diaconessen en geen nonnen, ze waren aan de naastenliefde en bediening van de armen gewijd, niet om zich terug te trekken. Ze legden hun geloftes pas af boven de 60 jaar, en concilies hebben deze leeftijd steeds verder naar beneden gebracht. Andere geloftes(armoede en gehoorzaamheid) gaat Calvijn niet op in, maar noemt wel dat ze gepaard gaan met bijgeloof.
[20] Nu zijn er mensen die beloftes hebben gedaan die eigenlijk zondig zijn. Deze mensen kunnen er niet mee ophouden en er ook niet mee doorgaan omdat beide zondig zou zijn. Calvijn stelt de mensen gerust door te stellen dat onwettige beloftes voor God geen waarde hebben en dus verbroken mogen worden.
[21] Dit is ook een middel voor mensen die uit een klooster komen. Het is een gelofte die God niet vraagt en de gelofte is gedaan in een tijd van onwetendheid voordat de ex-monnik in de vrijheid van Christus stond. Ook celibaatgeloftes zijn zulke onmenselijke geloftes dat de ziel eraan ten onder kan gaan, wat God niet wil, dus dan kan de gelofte beter verbroken worden.
[1] Nu gaat Calvijn over de Sacramenten beginnen. Dit zijn hulpmiddelen voor het geloof naast de prediking. Het zijn tekenen waarmee God Zijn belofte geeft om ons zwakke geloof te sterken en wij laten van onze kant voor Hem en mensen de vrome gezindheid jegens Hem zien.
[2] Het is niet duidelijk waarom het woord 'sacrament' gebruikt wordt. In de oude Latijnse vertaling is het woord sacramentum gebruikt voor het Griekse woord mysterion in het NT, vaak als het over goddelijke zaken gaat. Het staat in plaats van arcanum(geheim) en de vertaler wilde meer uitdrukken dan een gehiem voor mysterion. Sacramentum is een woord dat gebruikt wordt voor hoge geestelijke zaken.
[3] Uit de definitie blijkt dat er een belofte moet zijn voor een sacrament, bedoeld om ons te helpen omdat we traag en zwak zijn. Feitelijk is Gods woord genoeg, maar onze zwakheid en ons ongeloof heeft hulp nodig. Zolang we in het vlees leven geeft God ons daarom in het vlees tekens van geestelijke dingen. Ze zijn niet in de natuur te vinden, maar zijn door God zo ingesteld.
Volgende week lezen we boek IV.14.4 - IV.14.9
Lees deze en andere posts terug op lectiocalvini.blogspot.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten