Excuses voor de late update vandaag. Gisteravond was ik wat aan het ondernemen met mijn dispuut, dat duurde wat lang.
Gelukkig is hier dan het stukje van vandaag. Calvijn gaat door over het spreken over God als de Drie-enige God. We moeten niet teveel ophangen aan vergelijkingen. We kunnen over God zeggen dat Hij de oorsprong is van alles, de Zoon het beleid en de Geest de uitvoering daarvan is. Zo is er een ordening aan te brengen in het spreken, naar aanleiding van Rom. 8.
Desondanks kunnen we wel als we God zeggen zowel de Vader, als de Zoon als de Geest bedoelen. Maar als we over een Persoon hebben moeten we een onderscheid maken in ons spreken hierover door het kenmerkende te noemen. De naam Heere kan ook op Jezus betrekking hebben. dit deed Paulus ook.
Hierna begint Calvijn met het weerleggen van de tegenstanders van de Drie-eenheid, te beginnen met Servet(https://nl.wikipedia.org/wiki/Michael_Servet). Uiteraard niet na uitvoerig te hebben benadrukt dat alleen God zichzelf kent zoals Hij is en wij zijn getuigenis van zichzelf als enige regel hebben. Servet ziet de Drie-eenheid als het opdelen van God. De Zoon en de Geest zouden de afbeeldingen van de heerlijkheid van God zijn (weerlegd door Joh.17:5). En wel meer gekke ketterijen waar ik niet van kan inzien dat ze bij elkaar kunnen horen, ze volgen niet uit elkaar.
Was het stuk over de Drie-eenheid verhelderend om te lezen? Het is en blijft iets abstract wat zelden door mensen goed uitgedrukt kunnen worden.
Morgen lezen we Boek I.13.23 - Boek I.13.25
Geen opmerkingen:
Een reactie posten