Nu beginnen we wel met de meer controversiële calvinistische leerstukken.
Calvijn wil niet weten van een vrije wil. In ieder geval niet bij de mens na de zondeval. Adam had een vrije wil, zijn wil stemde overeen met zijn redelijkheid. Hij kon hierdoor opklimmen tot God en de eeuwige gelukzaligheid. Dezelfde vrije wil zorgde ervoor dat Adam in zonde viel. We weten niet wat of waarom God hierin heeft gedaan, Adam heeft geen volharding ontvangen. Dat neemt niet weg dat hij wel verantwoordelijk bleef.
Volgend punt; de voorzienigheid!
We eren God niet alleen als Scheper door te erkennen dat Hij alles gemaakt heeft, maar ook door te erkennen dat Hij nog steeds actief op deze schepping betrokken is. Daarin verschillen christenen van filosofen. Dit leidt ertoe dat we als gelovigen niet kunnen zeggen dat er toeval bestaat. God bestuurt alles. Net als bij de zon. Dit is slechts een middel. Als God het wil blijft deze staan of beweegt deze tien graden.
God is voorzienend omdat Hij almachtig is. Calvijn plaatst God dichter op de schepping betrokken dan Thomas Aquino, die God als de eerste oorzaak van alles ziet. Ook is God dichter betrokken dan kille natuurwetten. De gelovige mag namelijk weten dat God alles in Zijn hand heeft en dat in feite niets hem kan deren, Gods goedheid blijkt ook uit Zijn almacht. Daarom hoeven we niet bang te zijn voor omstandigheden. Dat is misschien wel dat rotsvaste vertrouwen dat refo's vooral in he verkeer demonstreren, in ieder geval wel hier in Kampen waar ze oversteken zonder te kijken of er nog fietsers aankomen.
Morgen lezen we Boek I.16.4 - I.16.8
Geen opmerkingen:
Een reactie posten