Desondanks wat eerder gezegd is kunnen we Gods voorzienigheid niet peilen. Daardoor lijkt het voor ons wel een toevallige gebeurtenis, maar het komt uit de verborgen wil van God voort. Als christenen mogen we gebeurtenissen als toevallig beschouwen, zonder dat we daarvoor ons geloof in de voorzienigheid van God moeten opgeven. Mensen kunnen nooit tot de diepste oorzaak doordringen, maar deze ook nooit helemaal uit hun gedachten houden. Op het laatst wordt het wel wat ingewikkeld. Wat God heeft vastgesteld moet ook zo gebeuren, maar er is geen noodzaak in de gebeurtenis in absolute zin of noodzakelijk volgens de eigen aard. Zie het voorbeeld van de beenderen van Christus. In de scholastiek is hiervoor het onderscheid gemaakt tussen verschillende soorten noodzaak. Wie dit interessant vindt, raad ik aan Cur Deus Homo van Anselmus van Canterbury te lezen(wie dit niet interessant vindt trouwens ook, het is best een fundamenteel boek). Mijn voetnoot in de Versie De Niet verwijst naar de Summa van de Aquiaat(http://www.newadvent.org/summa/1019.htm#article3) en van Melanchton die helaas nergens online als website te bezoeken is.
Nieuw hoofdstuk; wat kunnen we hiermee?
We mogen leren dat God waakt over alles, maar in het bijzonder het bestuur van Zijn kerk. We moeten hierom geduldig wachten, dan blijkt dat God goede redenen heeft voor Zijn bestuur. Ook moeten we niet te snel gevoelsmatig in opstand komen als we zien dat God voor ons gevoel niet zachtzinnig is. Christus zegt dat Gods heerlijkheid zichtbaar schittert in Zijn bestuur, daar moeten we naar zoeken met een zuivere blik. Calvijn gaat hier best pastoraal om met dit moeilijke leerstuk.
God Zelf leert in de Bijbel ook eerbied over dit leerstuk. We mogen meer weten over de wil van God dan Hij in de wet heeft gezegd. ER zijn wel onzichtbare dingen voor God bestemd. God heeft recht om de wereld te besturen, meer dan sommige mensen Hem gunnen binnen de kaders van hun verstand.
Maandag lezen we Boek I.17.3 - I.17.7
Geen opmerkingen:
Een reactie posten