God kan in Zijn gerechtigheid ons niet beminnen omdat Hij ongerechtigheid in ons ziet. Door onze natuur en levenswandel zijn we rijp voor de hel, daar laat Calvijn geen onduidelijkheid over bestaan. Maar God heeft ons ook geschapen voor het leven en niet voor de dood, maar God kan vanwege Zijn gerechtigheid ons niet aanvaarden. Daarom stelt Hij de verzoening in de dood van Christus in de plaats van onze slechtheid. God heeft ons lief vóór de verzoening. Maar we krijgen pas de volkomen en hechte vereniging met God als Christus ons met Hem verenigt. Vooral het woordje beminnen is belangrijk. Desondanks de grote en harde woorden staat er een teer liefdeswoord tussen.
God had ons dus eerst lief en bracht daarna de verzoening, niet andersom. Zo worden de teksten ook recht gedaan als wordt gezegd dat Gods liefde geopenbaard wordt in de dood van de Zoon en óók dat Gods vijandschap door de dood van Christus goedgunstigheid werd gebracht.
De verzoening is voornamelijk effectief door de gehoorzaamheid van Jezus. Het offer zou waardeloos zijn op twee manieren. Ten eerste als Hij het Zelf niet uit handen gaf, dan was het niet uit gehoorzaamheid. Ten tweede als Christus niet veroordeeld zou zijn door een rechter, een willekeurige dood of vermoord worden zou ook niks opleveren. Onze vloek was voor de hemelse rechterstoel. In dit laatste zitten weer twee punten. Jezus hing tussen moordenaars waardoor de profetie dat Hij gerekend zou worden tot de misdadigers in vervulling. Als Pilatus ook vaak verklaart dat Jezus onschuldig is gaat de profetie in vervulling dat Jezus heeft betaald wat Hij niet heeft geroofd.
Ook de kruisiging betekende een mysterie. Doordat de kruisdood vervloekt was heeft Christus onze vloek op zich genomen als een offerdier in de mozaïsche wet de vloek van een Israëliet op zich nam en daarna werd weggejaagd. Het offer betekent voor ons dan een afwassing van onze zonden.
Hierna volgt in het Apostolicum dat Jezus gestorven en begraven is(een paar woorden die ik niet zonder melodietje in mijn hoofd te horen kan lezen, een bijzondere gewaarwording...). Dit deed Christus om de dood te verzwelgen, die ons anders verzwolgen zou hebben. De vruchten hiervan voor ons zijn dat de angst voor de dood weggenomen is voor ons, we hoeven de dood niet meer te vrezen. De tweede vrucht is dat we delen in Zijn begrafenis en zo onze oude mens steeds meer kunnen doden.
Morgen lezen we boek II.16.7 - II.16.11
Lees deze en andere posts terug op lectiocalvini.blogspot.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten