Calvijn gaat door over de mens.
Door de zondeval is de mens de bovennatuurlijke gaven, licht van het geloof, gerechtigheid die nodig is voor het eeuwige leven, verloren. Deze krijgt een mens pas weer door wedergeboorte. Het bederf van onze natuur zit in de verdorvenheid van de natuurlijke gaven, dat zijn dan zuiverheid van het verstand en oprechtheid van hart.
Toch blijft Calvijn de mens als redelijk wezen zien. En er is wel wat te bereiken met die redelijkheid. De mens is wel op zoek naar waarheid, maar hij is door de zonde gedesoriënteerd en heeft de neiging tot desinteresse.
Om de kracht van de rede te verduidelijken maakt Calvijn een onderscheid tussen hemelse en aardse zaken. Zo kan hij verduidelijken waar het verstand goed werkt, namelijk in de aardse zaken. De rede helpt gewoon niet bij de zuivere kennis van God, de aard van de ware gerechtigheid en de verborgenheden van het hemels koninkrijk.
De aardse zaken zijn politiek en economie, bedrijvigheid en vrije kunsten. Dat over de hele wereld mensen een ordelijke samenleving zoeken en dat volken over de hele wereld hierin overeenstemmen en dit zoeken laat zien dat de kiemen van de ordenende wetten zijn ingeplant bij iedereen. Discussies over wat recht en billijk is gaan over details, over de grote lijn stemmen mensen overeen wat recht en billijk is.
Mensen kunnen op het gebied van de wetenschap en een vak iets weten, inzicht hebben en zich ontwikkelen, of het vakgebied ontwikkelen. Dat is een bijzondere genade van God. We moeten daar dankbaar voor zijn en gebruik van maken als we kunnen, God is immers de bron van alle goed en alle waarheid.
God rust dus mensen toe om goed te zijn in hun vak.
Dat niet iedereen dit heeft of evenveel excelleert of juist totaal niet laat zien dat God deze gaven aan niemand verplicht is en maakt ons afhankelijk. God rust mensen uit op een manier die bij hun roeping past.
Het onderscheid dat Calvijn hier in deze paragrafen maakt gaat terug op Augustinus en zijn twee steden. We zitten hier op een stukje denkwerk dat rechtstreeks in de theologische discussie van vandaag die vooral in Amerika gevoerd, te weten de twee-rijken, bekend als w-w, 2k-theology of r2k. Voor verdere info is dit een leestip: http://opc.org/os.html?article_id=224 Voor kritiek hierop van gereformeerde kring zelf zie http://rcsprouljr.com/blog/ask-rc/rc-r2k-theology/ . Het staat tegenover het transformatie-denken, theonomisme en Kuyperiaans geen-duimbreed-op-het-erf-des-mensenleven-denken.
Wat vinden jullie, zinnige onderscheiding?
Maandag lezen we Boek II.2.18 - II.2.23
Geen opmerkingen:
Een reactie posten