Sommige mensen willen nog wat over de vrije wil zeggen aan de hand van teksten waarin God mensen op de proef stelt. Hij trekt zich terug en wacht totdat de mens wat gaat doen. Zoals in Hosea 5:15. Maar Calvijn vindt dit een andere kwestie, het gaat in dit soort teksten niet om een klein beetje hulp van God om de menselijke wil te helpen.
Een van de bezwaren die spelen in de discussie over de vrije wil is at als God alles bewerkt, er geen daden van de mens meer kunnen zijn. Het is de verhouding tussen Gods daden en onze daden. Onze goede daden zouden dan niet ons zijn. Calvijn stelt hier het "ons brood" uit het Onze Vader tegenover. Het gaat erom dat de mens wordt gebruikt als instrument, niet als een steen die alleen beweegt door een kracht buiten hem. Om met Augustinus te zeggen: "U werkt zelf en u wordt bewerkt."
Als de Geest in de mens werkt is het door het vernieuwen van de wil. De Geest vernietigd de wil niet, maar herstelt deze. Dit gebeurt buiten onze wil om. Iets claimen voor de mens is dus wijn mengen met vies en bitter water.
Nu wat teksten; Genesis 4:7
Hierin wordt Kaïn niet gebonden tot het begeren en overheersen van de zonde, maar Abel. Maar als het wel over Abel ging, dan zou het nog steeds niks bewijzen, het zou dan een bevel of een gebod zijn. Een gebod hoeft niet afgemeten te worden naar het vermogen. Een belofte kunnen we er niet van maken omdat Kaïn gestorven was voor de vervulling.
Romeinen 9:17
Hierin kan je een klein vermogen lezen, net als Origenes en Hieronymus. Maar Paulus bedoelt hier dat zaligheid en verdoemenis samenhangen met uitverkoren zijn en verworpen zijn. Het ligt niet aan de wil of inspanning van een mens maar de ontferming van God.
1 Kor. 3:9
Ook de inspiratie voor een boek over Praktische Theologie van emeritus-professor De Ruijter. Eigenlijk wil de term zeggen dat God gebruikt maakt van werken nadat Hij mensen bekwaam heeft gemakt en van nodige gaven voorzien heeft.
Maandag lezen we Boek II.5.18 - II.6.2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten